SGB succesvol op RRT toernooi in Den Bosch

Op zondag 18 februari speelden een aantal tafeltennissers van SGB een paratafeltennis toernooi in ‘s-Hertogenbosch. Michel beet het spits af tegen Jilis Oudshoorn. Hij maakte een goeie start door deze wedstrijd te winnen. Dit was tevens de laatste wedstrijd voor de lunch, die we gedeeltelijk kregen van Never Despair. De tafeltennis vereniging in Den Bosch, die deze dag mede mogelijk maakte door ondermeer hun accommodatie ter beschikking te stellen.

Na de pauze werden de overige poulewedstrijden gespeeld in de 5^e klasse. Hierin won hij van Jan Hoogkamer, Henk Jonk en Carlijn Beers. Het waren mooie en spannende wedstrijden, waarna hij zich kwalificeerde voor de halve finale. Hierin won hij van Gerard Reijngoud. Waardoor hij de finale haalde.

De finale was een mooie pot van de zijde van Michel. Hij hield zijn tegenstander Jacco van den Boogaart goed onder druk en wist elke rally net een bal meer te slaan, wat zijn tegenstander tot wanhoop dreef. Na een eenzijdige finale werd het goud in de 5^e klasse binnengesleept.

Matthijs is 2e geworden in de 6^e klasse, wat goed was voor de zilveren medaille. Hier werd in een poultje van zeven gespeeld, dus ieder speelde zes wedstrijden. Omwille van de tijd werd besloten dat er om twee gewonnen games werd gespeeld in plaats van de gebruikelijke drie. Dit format zorgt ervoor dat je scherp aan de wedstrijd moet beginnen. Er valt weinig te verliezen, want bij een verloren game heb je niks meer weg te geven.

Juist dat gebeurde in de eerste wedstrijd. Door de verschillende stijlen werd dit een hele langzame wedstrijd, waardoor het belangrijk is om de tegenstander niet teveel in je hoofd te laten komen. De eerste game was wennen tegen een nieuwe tegenstander, Jeannette. Zij speelde ondanks dat ze een korte tijd speelde een aardig balletje tafeltennis. Na de eerste game te hebben verloren werd viel het balletje toch mijn kant op zij het met twee keer 9-11. De tegenstander maakte wat foutjes, waar Matthijs dankbaar van profiteerde.

Hierna was het eerste Zeeuwse onderonsje tegen Michael. Na eenvoudig te zijn uitgelopen werd het toch nog wat penibel. Het werd 10-8, maar verder liet Matthijs het niet komen en ook de tweede game trok hij redelijk eenvoudig naar zich toe.

Vervolgens trof Matthijs weer een nieuweling. Zij begon ook goed na een relatief korte periode nog maar te hebben gespeeld. Gaandeweg slopen er wat foutjes in waardoor hij deze wedstrijd in twee games kon winnen, wat eenvoudiger leek dan het was. Hierna was het de beurt aan oudgediende Wim, die met korte balletjes af en toe venijnig uit de hoek kan komen. Hier was Matthijs echter op voorbereid en dit leverde op enkele momenten na, niet echt problemen op.

Hierna stond de volgende SGB-derby op het programma, tegen Renata. Zij kwam zeer goed voor de dag. Matthijs had in het begin geen antwoord op haar spel en verloor hierdoor ook de eerste game. Nadat Matthijs in de tweede game meer in mijn spel kwam, werd het in de derde game toch weer spannend. De door Matthijs opgebouwde voorsprong kwam echter niet meer in gevaar. In de voorlaatste wedstrijd speelde hij weer tegen iemand die ik nog nooit had gespeeld. Deze wedstrijd werd ook solide over de streep getrokken. Daar trof hij een geduchte tegenstander die ook alles had gewonnen, wat deze wedstrijd tot een officieuze finale maakte.

Waar Matthijs in eerder ontmoetingen altijd aan het langste eind trok, bleek dat het winnen van dit toernooi toch ongekende krachten naar boven haalde. Mede door misschien de druk van het winnen van het toernooi of de weinige trainingsuren die hij recent in het tafeltennis heeft gestopt, kwam hij niet lekker in de wedstrijd, waar de tegenstander, Dinie juist kracht putte uit haar uitstekende vorm en het ruiken van de gouden medaille.

Zij had op alles wat Matthijs deed een passend antwoord en met veel variatie in haar spel en hier en daar listige balletjes, wist zij hem constant onder druk te houden. Matthijs verloor dan ook de eerste game. Door het winnen van de tweede game kwam hij terug in de wedstrijd en kreeg ook iets meer grip op haar spel. Helaas wist hij dat in de derde game niet door te trekken. Zij hield met goed spel de druk er goed op. Aan het eind van de game kwam Matthijs nog bijna terug, maar hij capituleerde toch, met 11-9 in de laatste game.

Renata kroonde zich met een 3^e plaats en een bronzen medaille tot best of the rest, daar zij alleen van de twee ‘finalisten’ verloor. Michael haalde met een zesde plaats ook een prima prestatie. In zijn tweede deelname aan een toernooi wist hij toch maar mooi twee potjes te winnen.